Dziś parę słów do tych potencjalnych osób ,które zechcą skorzystać z kilku rad dotyczących wychowywania kota. Ktoś spyta,a czy to w ogóle możliwe skoro te zwierzaki znane sa z chodzenia własnymi ścieżkami ? Okazuje się,że przy odrobinie cierpliwości możemy "ułożyć" naszego ewentualnego małego uparciucha,a pierwszą zasadą skutecznego wychowania musi być nasza konsekwencja od pierwszego dnia,gdy tylko kot pojawi się w naszym domu.

Przez pierwsze 8 tygodni małe kocięta uczą się wszelkich zachowań od matki,obserwując ją i naśladując jednocześnie. To kluczowy moment w życiu tego ssaka i można zaryzykować twierdzenie,że socjalizacja odbywa się w dużej mierze właśnie w tym czasie. Maluchy potrafią samodzielnie zadbać o swoją "toaletę",czyli szybko zaczynają dbać zarówno o swoje futro,jak i o inne części ciała z czyszczeniem łap i pazurów włącznie. Załatwiania potrzeb fizjologicznych uczy je matka,dlatego tak ważne jest by nasz mały kociak pierwsze tygodnie zanim trafi do nas spędził w kontakcie z kuwetą. Do niej będzie go prowadziła kocia mama wpajając do czego ma służyć. Rzeczą naturalną dla nich jest zakopywanie odchodów,dlatego nie zdziwmy się,że czasem w kuwecie prowadzone są konkretne "wykopaliska". Dobrym pomysłem jest by od samego początku oswajać naszego malucha z kuwetą zamkniętą, która ma tę przewagę nad zwykłą otwartą, że żwirek podczas kopania w nim kota nie wysypuje się poza nią . Kuweta zamknięta to ponadto komfort nie rozprzestrzeniania się nieprzyjemnych zapachów kiedy będąc poza domem nie jesteśmy w stanie regularnie posprzątać jej wnętrza. Ponadtwo filtr węglowy w który wyposażone są zamknięte modele dość skutecznie zatrzymuje wszelkie ulatniające się "atrakcje". Pamiętajmy o w miarę częstym czyszczeniu kociej ubikacji,gdyż drapieżnik ten ma wyjątkowe upodobanie do czystości,także w miejscu w którym się załatwia.Jeśli trafi do nas kociak osierocony,którego matka nie zdążyła nauczyć podstawowych zachowań, jej obowiązki spadają niejako na nas. Musimy pamiętać by po każdym posiłku próbować sadzać malucha w kuwecie,podobnie jak w każdym momencie gdy zachowanie wskazuje,że kociak właśnie zaczyna szukać sobie nieodpowiedniego miejsca gdzie chce się załatwić.To inteligentne stworzenia więc generalnie bardzo szybko uczą się właściwych zachowań,zaś na te niewłaściwe musimy reagować np. głośnym klaśnięciem,lub zdecydowanym "nie"! Wszelkie próby karcenia fizycznego nie mają prawa mieć miejsca. Jeśli już przyłapaliśmy go na gorącym uczynku zareagujmy od razu, w przeciwnym razie nie będzie miał pojęcia o co chodzi i za co dostał burę. Zamiast tego nagradzajmy kota za wszelkie przejawy właściwego zachowania. Głaskajmy czule mówiąc do niego i chwaląc go. Używając zaś jako nagród wszelkiego rodzaju przysmaków nie róbmy tego zbyt często, tak by kot nie zorientował się i nie uznał tego za normę. Ułatwiajmy kotom wszelkie czynności bez których nie mogą się obyć. Zwyczaj ostrzenia pazurów będzie dla naszych dywanów czy mebli tym mniej bolesny im szybciej kot znajdzie dla nich alternatywę w postaci specjalnego drapaka jaki można nabyć w sklepie zoologicznym. Pamiętajmy,że na wszystko potrzeba jednak czasu i zdarza się,że przyzwyczajony do drapania w kanapę kot dopiero po paru tygodniach,a nawet miesiącach załapie do czego służy podstawiana mu przez nas drapaczka. Pamiętajmy o tym,że w warunkach domowych kot pozostawiony nieraz sam na kilka godzin będzie się nudził więc zawczasu postarajmy się o urozmajcenie takich chwil różnego rodzaju zabawkami (także interaktywnymi),a najlepiej postarajmy się o ... kociego towarzysza na którym będzie możlwość wyładowania nadmiaru energii.W momencie gdy my stajemy się towarzyszami zabaw naszego kota pamiętajmy o tym,że to ciągle drapieżnik który potrafi nawet niechcący użyć podczas zabawy pazurów lub zębów. Na takie nawyki bezwzględnie reagujemy kończąc zabawę.

Przyjmując jakiekolwiek zwierzę (także kota) pod nasz dach miejmy świadomość obowiązków jakie się z tym wiążą. Podejmujmy decyzję świadomie i nie kierujmy się impulsem.